Stel, je stapt ’s morgens je bureau binnen, en als je al niet meteen gekaapt wordt door een collega met een dringend probleem, kan je bij een kop koffie of thee, even de tijd nemen om je werk voor vandaag te overlopen:
vier afspraken in je agenda, een honderdtal ongelezen e-mails (waaronder een paar taaie die je al een paar keer opnieuw op ongelezen hebt gezet), de belofte die je die boze klant deed en die je vannacht uit je slaap hield, wat todo’s die je hebt neergekrabbeld op een post-it tijdens een lange meeting, de notes in de app op je smartphone die al je problemen zou gaan oplossen.
En nu je collega voorbijwandelt, herinner je je ook weer dat je haar vanmiddag zou helpen met het bedwingen van draaitabellen in Excel. En eigenlijk zou je wat vroeger naar huis moeten want het is oudercontact op school … bedenk je je nu net.

Al die dingen die continu om je aandacht schreeuwen, die af en aan in je hoofd komen aanrollen, veroorzaken stress.

Om een weloverwogen keuze te kunnen maken tussen alles wat je kan, moet en wil, heb je overzicht nodig. En met overzicht komt controle. En pas als je controle hebt, kan je de juiste keuzes maken. 

Maar hoe pak je dat aan?

Ons geheugen deugt niet, dus dat kan ons op de cruciale momenten niet echt helpen.

De oplossing bestaat er in alles wat je aandacht heeft, consequent in een extern systeem onder te brengen. Een systeem met duidelijke onderverdelingen voor acties, gedelegeerde taken maar ook voor nuttige informatie, en zelfs voor toekomstdromen en projecten “op de lange baan".

Wanneer je de inhoud van je systeem actueel houdt en op geregelde tijdstippen gaat overlopen, groeit je overzicht over je werk en leven. 
Nu je weet wat je allemaal aan commitments hebt, ben je beter in staat de juiste keuzes te maken.
Je gaat je dag controleren en niet andersom.
Aan het roer staan van je werk (en je leven) zorgt voor veel meer rust.

En de stress? Die kan je bewaren voor wanneer je achternagezeten wordt door die ellendige hond van de buren!